รักใสๆ ยัยจอมวุ่น

วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องเริ่มต้นอะไรหลายๆอย่างใหม่แล้วสินะ
ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี ขอให้ทุกอย่างใจดีกับฉันนะ

ฉันที่กำลังจะเดินเข้ามาในโรงเรียนใหม่ได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเอง วันนี้เป็นวันแรกที่เราจะย้ายโรงเรียนกลับมาที่โรงเรียนเดิมที่เคยเรียนตอน ป.6 
“สวัสดีค่ะครู” 
“อ้าวว สวัสดีจ๊ะ ฟิล์ม” ไม่ต้องแปลกใจไปนะว่าครูรู็จักชื่อฉันได้ยังไง ครูแทบจะทุกคนในโรงเรียนนี้รู็จักฉับเกือบหมด เพราะฉันเคยเรียนโรงเรียนนี้มาก่อน จะมีแค่ครูบางคนที่ไม่รู้จักฉันส่วนมากก็จะเป็นครูที่เข้ามาใหม่
“เป็นยังไงบ้างไปเรียนที่อื่นมา” 
“ก็ดีค่ะครู” 
“ดีแล้วย้ายมาทำไม”
“อยากย้ายมาเฉยๆค่ะไม่มีอะไรหรอก”
“อ้อๆ ถ้ามีอะไรก็ปรึกษาได้นะ”
“ได้ค่ะครูขอบคุณมากค่ะ”

พอครูพูดจบครูก็เดินออกไป ส่วนฉันก็เอากระเป๋าขึ้นไปวางบนห้อง วางบนห้องนะไม่ได้วางบนโต๊ะ แล้วก็นั่งเล่นบนห้อง สักพักเพื่อนคนอื่นก็เริ่มทยอยมาโรงเรียนกัน
“อ้าวฟิล์มมมม คิดถึงงง” แกวเพื่อนเก่าฉันที่เคยเรียนด้วยกันวิ่งมาสอมกอดฉัน
“อย่าเวอร์ได้ปะ เจอกันทุกวัน”
“ก็แหม๋ เจอกันทุกวันก็ไม่ได้เรียนด้วยกันนิน่า แต่นี่ฟิล์ม กลับมาเรียนกับเราแล้ว มันดีใจจจจจ” แกวคงจะมีความสุขจริงๆ ดูจากรอยยิ้มที่สดใส
“เอ่อ แกว เรายังไม่มีโต๊ะเลยอะ” ฉันบอกแกวพลางหันซ้ายหันขวา มองหาโต๊ะที่ว่าง
“มานั่งกับเราก็ได้ เรานั่งคนเดียวอะ” แกวดึงให้ฉันไปเอากระเป๋ามาไว้ที่โต๊ะข้างแกว
“ขอบคุณนะ” 
“จ้าไม่เป็นไร เต็มใจ” 
เราคุยกับแกวเรื่องที่โรงเรียนนี้เป็นยังไงบ้างครูคนไหนดุ ครูคนไหนใจดี เราก็คุยกันไปสักพักตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เรียนด้วยกัน
“แกววววว หวัดดี”
ฉันหันไปตามเสียงสดใสที่เอ่ยทักทายแกว 
“ฟิล์มมม ย้ายมาเรียนที่นี้หรอออ ดีจังได้เรียนด้วยกันแล้ว” เฟย์กล่าวทักทายฉัน
“จริง ดีใจมากกกกกที่ได้เจอออ” พิมพ์ที่เดินมาข้างหลังเฟย์เอ่ยขึ้น
“ดีใจเหมือนกันที่ได้ย้ายกลับมาเรียนที่นี้” ฉันยิ้มให้เพื่อนๆ

จริงๆแล้วฉันเคยเรียนด้วยกันกับแกว แต่เฟย์กับพิมพ์ เราไม่เคยเรียนด้วยกัน ฉันแค่รู้จักพิมพ์กับเฟย์ผ่าน แกวเท่านั้น เคยคุยกันผ่านๆ แต่วันนี้เราได้มาเรียนที่เดียวกันแล้ว หวังว่าฉันจะเข้ากับเพื่อนใหม่ได้นะ

อ้อแล้วก็ที่ฉันย้ายกลับมาเรียนที่นี้เพราะฉันมีปัญหากับครอบครัว แต่ฉันไม่อยากบอกใคร ฉันไม่อยากให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน 
หลังจากที่เราทักทายกันเสร็จเราก็เข้าเรียยนตามปกติ เพื่อนคนอื่นๆที่ฉันเคยเรียนด้วยก็เข้ามาถาม
“เป็นยังไงบ้างไปเรียนที่อื่นมา สนุกไหม”
“ก็ดีแหละ อย่าถามมากน่าาา ไป เรียนกันดีกว่า”
“เออออ” 
เพื่อนก็ไม่ถามอะไรต่อนะเพราะเพื่อนรู้อยู่แล้วว่าเราไม่ค่อยชอบให้คนถามซ้ำๆ ถ้าถามเรื่องเดิมๆซ้ำๆเราจะรำคาญเราก็ขึ้นเรียน เราเลือกที่นั่งหลังห้อง ใกล้กับเพื่อนสนิทของเรา

เรียนเสร็จพักเที่ยงเราก็พากันไปหาอะไรกินน
แล้วทีนี้ก็มีเสียงนกเสียงกาเข้าาาหูจ้าาาาาา (อี*****ของขึ้นมากกกกกก) ควันออกหู
“พวกมึงๆๆ”
“เออว่าไงมึง”
“กูมีไรจะเล่า อีฟิล์มอะแม่งง ย้ายตามผู้ชายมาเด้ออออ 555555 แร****ฉิบหายย”
“จริงดิ้ แม่งเกิ๊นนนน เห็นใสๆ ที่แท้แม่ง แร***”
เราอารณ์เสียเลยจากที่อารมณ์ดีกำลังคุยกับเพื่อนกลุ่มเราอยู่
“เห้ยฟิล์มใจเย็นนนน~~~~~” เพื่อนๆกลุ่มเรามาห้ามเราไว้
แกวมันตบบ่าเราเบาๆ ให้เราอารมณ์เย็นลง
แต่คือตอนนั้นเราโมโหมากกกกอะ  ไม่รู้อะไรแล้วมาพูด ถ้ารู้ความจริงแล้วเอามาพูดเราจะไม่ว่าอะไรเลย
เราเลยเดินเข้าไปกลางวงเลย จังหวะนี้ไม่ฟังอะไรแล้ว มันโมโหมากๆ แล้วเราเป็นคนที่เก็บอารมณ์ไว้ไม่ค่อยอยู่ ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นอะแบบ กูไปทำไรให้มึง
“เมื่อกี้มึงพูดว่าอะไรนะอีเอ!!!!!!”
“ป่าววววไม่เห็นได้พูดอะไรเลย ใช่ไหมพวกมึึง”
“เอออออพูดอะไรหูฟาดป่าว” เพื่อนอามันทำหน้ากวนตีนเรามากๆ 
เราเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่แล้ว
ปังงง!!!!! เราทุบโต๊ะเลยค่ะะะ
“มึงจะเอาไงห่ะะะะะ”
“เอาอะไร”  เอมันทำหน้าตากวนๆใส่เรา เหมือนจะยั่วอารมณ์ให้เราโมโหมัน
“เวลาพูดอะไร อย่าพูดลับหลัง มาพูดต่อหน้ากูนี้อีสั* อ่ออ อีกอย่างนะ กูไม่ได้ย้ายตาม ผู้ชายค่ะ อีควายยย พูดเหี้ยรัยอะ หัดดูบ้าง รู้ความจริงแล้วค่อยพูด”
เรายกไม้หน้าสามขึ้นมา ไม่รู้มาจากไหน555555 กำลังจะฟาดแม่*****
อีเอ แม่*****ก็บีบน้ำตาทำตัวหน้าสงสาร คนในโรงอาหารก็มองมาที่พวกเรากันหมดเลย แต่ไม่มีครูนะในโรงอาหารครูจะอยู่ที่ห้องพักครู
พอดีเพื่อน ผู้ชายยค้าาา มากันแบบ เป็นขโยง มาดึงเราออก แล้วเอาไม้ไปทิ้ง กว่าจะดึงไม้ออกจากมือเราได้ นานมาก ก็คนโมโหก็เลยมีแรงเยอะกว่าปกติ

หลังจากที่เพื่อนๆเข้ามาห้ามเราออกจาก เอ แล้ว เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ กว่าจะได้กินข้าว กินข้าวเสร็จก็เกือบหมดเวลาพักแล้ว เราพากันรีบกินข้าวรีบขึ้นไปนั่งเล่นนั่งคุยกันบนห้องเรียน บนห้องเรียนคือที่ประจำของพวกเราเวลาพักเที่ยง มันสงบไม่วุ่นวาย ได้้เวลาเข้าเรียนครูก็เข้าสอน กลุ่มเราก็นั่งเรียนด้วยกัน ตั้งใจฟังทที่ครูสสอนถึงพวกเราจะไม่ได้เก่ง แต่ก็พยายามที่จะตั้งใจเรียน เราเรียนวนไปจนถึงวิชาสุดท้ายแล้วววว

“เฮ้ออออ ขี้เกียจเรียนแล้ววว” ฉันกระซิบคุยกับเพื่อน
“เอ้าน่าใกล้ได้กลับบ้านกันแล้ววิชานี้วิชาสุดท้ายแล้วสู้ๆ” เฟย์ให้กำลังใจฉัน
  “เออ เรียนๆไปเถอะน่าาา ใกล้หมดคาบสุดท้ายแล้ววว”
   “เอออออ”

แล้วพวกเราก็หันกลับมาสนใจครูต่อจนเรียนเสร็จ
“เรียนเสร็จสักที กว่าจะได้กลับบ้าน แล้วนี่ จะพากันไปไหนต่อไหมวันนี้” ฉันหันไปถามเพื่อนๆ
“ไม่อะ จะกลับบ้านเหนื่อยมากกกกกวันนี้” เฟย์ตอบฉัน
“เออกลับด้วยนะวันนี้ไม่ได้เอารถมา” พิมพ์หันไปพูดกับเฟย์
พิมพ์กับเฟย์อยู่หมู่บ้านเดียวกันเคยเรียนที่เดียวกัน
“เออๆ แล้ว แกว กลับยังไง” เฟย์หันไปถามแกว 
“เดี๋ยวมีคนมารับ”
“อิจฉาจังเลยคนมีแฟนนน”.  ฉันกับเฟย์แซวแกวที่มีคนมารับ
“แล้วฟิล์มกลับยังไง”
“เดี๋ยวแม่มารับแหละ เดี๋ยวก็มาแล้ว”
“เอองั้นพวกเรากลับกันก่อนนะ”
“ขับรถดีๆนะ  บรั๊ยยยยยย” ฉันกับแกว โบกมือลา เฟย์กับพิมพ์
พอ พิมพ์กับ เฟย์ กลับแม่เราก็มารับกลับบ้าน แกวก็รอคนมารับ
“แม่มารับแล้วกลับก่อนนะเจอกันที่บ้าน”
“บายยยย”

ถึงบ้านเราก็อาบน้ำทำการบ้าน เสร็จแม่ก็เรียก ออกไปกินข้าวกัน กินข้าวเสร็จก็จะเล่นโทรศัพท์แล้วก็นอน แต่เราไม่ได้คุยกับใครรนะเราไม่มีแฟนเราโสด เพื่อนส่วนมากก็จะไปคุยกันที่โรงเรียน ถ้าไม่มีปัญหาอะไรเราก็จะไม่ค่อยคุยกันหรอก
บ้านเราจะกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกวัน ที่บ้านเราจะอยู่กับ พ่อ=ส่วนมากพ่อจะกลับบ้านวันเสาร์ อาทิิตย์ วันปกติก็จะไปทำงาน  แม่=แม่อยู่บ้าน พี่=พี่ส่วนมากจะอยู่บ้านอีกหลัง จะอยู่กับปู่กับย่า (บ้านเราจะมีบ้านสองหลังอยู่ในรั่วเดียวกันคือบ้านเรา กับบ้านปู่กับย่า) แล้วก็เรา